Kościół Najświętszej Marii Panny na Piasku

Kościół Najświętszej Marii Panny na Piasku został wzniesiony w miejscu dawnego romańskiego kościoła, który stał tutaj od pierwszej połowy XII wieku do roku 1334. Już rok później rozpoczęto budowę świątyni w stylu gotyckim.  Ma ona trzy nawy, dwie wieże, ale tylko jedna z nich została ukończona i wznosi się ponad poziom naw.

Kościół ma aż 78 m długości, 25 m szerokości i 41 m wysokości do kalenicy (wysokość wnętrza to 23,8 m). W kościele znajduje się kaplica św. Krzyża, ukończona w 1666 roku, będąca najstarszym barokowym obiektem we Wrocławiu. W oknach widnieją witraże – nie są stare, powstały, gdy kościół był odbudowany po wojnie.

Wojnę przetrwało niewiele elementów wyposażenia świątyni. W przyziemiu wieży znajduje się ozdobna gotycka chrzcielnica. Ciekawym elementem są drewniane ołtarze umieszczone przy filarach, a pochodzące z kościołów śląskich, które zostały zniszczone. Charakterystycznym elementem wyposażenia jest barokowy obraz Matki Boskiej Zwycięskiej z XVII wieku, który przywędrował do Wrocławia z Mariampola po II wojnie światowej.

Kościół NMP na Piasku jest najbardziej znany za sprawą ruchomej szopki znajdującej się co prawda w budynku poklasztornym przylegającym do kościoła, ale do którego można wejść przez południową nawę kościoła. Szopka jest otwarta przez cały rok, a bogactwo ozdób, zabawek i skomplikowany mechanizm przyciąga wielu turystów, nie tylko dzieci.

Przed północną elewacją kościoła stoi pomnik kard. Kominka.